พันธ์โกเด้น

โกลเดน โกลเดน เป็นหมาขนาดกลาง ในกลุ่ม สปอร์ทติ้ง ด๊อก (Sporting Dog) ซึ่งเป็นกลุ่มหมาเพื่อใช้งานในกีฬาล่าสัตว์ กลุ่มเดียวกับ พอยต์เตอร์ (Pointer) เซทเตอร์(Setter) และ สแปเนียล (Spaniel) โกลเดน รีทริฟเวอร์ ไม่ได้เป็นหมาสำอางที่ต้องการการเสริมแต่งเป็นประจำ ต้องการการดูแลรักษาน้อย เพียงแค่ อาบน้ำและแปรงขนอาทิตย์ละครั้งก็เป็นการเพียงพอแล้ว เป็นหมาที่ออกจะเซอๆ ลุยๆหน่อย มีความเป็นตัวของตัวเองสูง และหล่อสวยแบบเป็นธรรมชาติ ออกจะแข็งแรง มีพลังงานสูง กระปี้กระเปร่า ฉลาดเฉลียวแต่ไม่เจ้าเล่ห์ สุขุม ชอบอยู่ร่วมกับคน รักเจ้าของ และชอบน้ำเป็นพิเศษ เวลาอาบน้ำคือความสุขของทั้งตัวเขาและเจ้าของ บางครั้งจะแอบไปนั่งแช่ในน้ำหรือในที่อื่นๆที่มีน้ำให้ลงไปทั้งตัวได้เช่นในอ่างบัวด้วยบ่อยๆ โดยสัญชาติญาณแล้วโกลเดนจะชอบการเก็บสิ่งของมาให้ และการว่ายน้ำเป็นสิ่งที่โปรดปรานและเป็นธรรมชาติอย่างยิ่ง ต้องเข้าใจความเป็นไปก่อนว่าโกลเด้นได้ถูกเพาะพันธุ์มาเพื่อจุดประสงค์ในการใช้งานในเกมการล่าสัตว์ดังนั้นจึงมีคุณลักษณะเฉพาะเช่น- มีลักษณะของหัว ช่วงคอที่ไม่ยาวหรือสั้นเกินไปแต่ใหญ่รับกับกรามที่แข็งเเรง การเรียงของฟันที่มีรูปแบบถูกต้องเป็นระเบียบ เพื่อการคาบเทยื่อที่หนักได้ โดยไม่มีการขย่ำลงไป หูที่ไม่ใหญ่และยาวเกินไปปรกลงมาปิดหูพอดีเพื่อป้องกันรูหูขณะว่ายน้ำและไม่เกะกะขณะวิ่งผ่านป่าละเมาะ มีช่วงไหล่ที่หนาสำหรับการว่ายน้ำที่ดี ขนที่มี 2 ชั้น ที่ชั้นนอกจะหยาบกว่าและค่อนข้างยาวเพื่อป้องกันความหนาวเย็นจากการแช่น้ำและไม่เลอะง่าย เมื่อสะบัดความสกปรกที่ติดอยู่ที่เฉพาะขนชั้นนอกก็จะหลุดออกได้ง่าย เท้าที่เป็นทรงกลมและแข็งแรง สามารถรับน้ำหนักการกระโดดและวิ่งขณะคาบเหยื่ออยู่ได้ดีเป็นตัน นิสัยของเจ้าโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์เป็นสุนัขที่ชอบอยู่ใกล้ชิดกับคน เมื่อเจอคนแปลกหน้ามันมักจะกระดิกหางวิ่งเข้าไปต้อนรับด้วยท่าทางดีใจราวกับว่าได้พบ เพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานาน สุนัขพันธุ์นี้จึงไม่เหมาะอย่างยิ่งที่คุณจะนำมาใช้เฝ้าบ้าน เพราะมันไม่มีลักษณะนิสัยที่ก้าวร้าวต่อคนแปลกหน้า แม้บางครั้งโกลเด้น รีทรีฟเวอร์จะเห่าเสียงดังเมื่อคนแปลกหน้าล่วงล้ำเข้ามาในอาณาเขต แต่ลักษณะการสะบัดหางด้วยท่าทีเป็นมิตร จะทำให้คนแปลกหน้าที่คุ้นเคยกับสุนัข มาก่อนทราบว่ามันเห่าด้วยความดีใจ มากกว่าที่จะเห่าไล่หรือตรงเข้าไปทำร้าย โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ชอบที่จะเป็นศูนย์กลางการเอาใจใส่จากเจ้าของ บาง ครั้งเมื่อเจ้าของสาละวนอยู่กับแก้วน้ำในมือ เจ้าโกลเด้นอาจจะใช้ปากพลิกแก้วน้ำ ให้น้ำหกรดจมูกของมันเพื่อให้เจ้าของหันมาสนใจที่ตัวมันมากกว่าที่แก้วน้ำ สุนัขพันธุ์นี้มักคิดว่าตัวเองเป็นเพื่อนสนิทของเจ้าของ และคิดว่ามันเป็นมนุษย์คนหนึ่ง เหมือนกัน เห็นได้จากการที่มันมักจะกระโดดขึ้นไปวางท่านั่ง หรือนอนบนเก้าอี้หรือโซฟา ด้วยทีท่าเหมือนกับคน พฤติกรรมเหล่านี้เป็นเสน่ห์พิเศษ ที่ทำให้เจ้าของหลงรัก และมองว่าเป็นความน่ารักเฉพาะตัวของเจ้าโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ ที่ไม่มีสุนัขพันธุ์ไหน ทำได้เหมือน โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ เป็นสุนัขที่ชอบใช้ชีวิตอย่างสนุกสนาน รักการผจญภัย และมีความอยากรู้อยากเห็นเหมือนเด็กๆ มันชอบกระโดดไปตามที่ต่างๆ ยืดตัวขึ้นสูงเพื่อชะโงกดูว่ามีอะไรอยู่บนเคาน์เตอร์ หรือเดินพิสูจน์กลิ่น ไปตามสุมทุมพุ่มไม้รอบบ้าน และเป็นนักขุดที่ทำให้สนามเป็นหลุมเป็นบ่อไปทั่ว ทั้งนี้ก็เพื่อสนองความอยากรู้อยากเห็นของตัวมันนั่นเอง โกลเด้น รีทรีฟเวอร์บางตัวมีพฤติกรรมที่คุณอาจจะเห็นว่าแปลกสักหน่อย คืองับแขนเจ้าของแล้วดึงไปข้างหน้า เพื่อพาเจ้าของไปยังที่ต่างๆ ที่มันอยากพาไปเพื่อให้เจ้าของได้มีส่วนร่วมในการผจญภัยของมันด้วย โกลเด้น รีทรีฟเวอร์เป็นสุนัขที่มีต้นกำเนิดมาเพื่อล่าสัตว์ที่อยู่ริมน้ำ ดังนั้นบุคลิก ที่โดดเด่นอีกอย่างหนึ่งของมันคือชอบลงไปในบริเวณที่มีน้ำขังอยู่ ไม่ว่าจะเป็นสระว่ายน้ำ กระถางบัว บ่อปลา หรือแม้แต่ชามใส่น้ำของตัวมันเอง เรามักเห็นโกลเด้นเดินไป เพื่อเอาเท้าข้างหนึ่งหรือทั้งสองข้างวางลงในชามใส่น้ำพร้อมกับเลียน้ำขึ้นดื่ม และเมื่อเจ้าของดุเมื่อมันทำให้พื้นบ้านเปียกแฉะไปด้วยน้ำ มันก็มักจะทำทีท่าเหมือน กับว่าได้รับชัยชนะในการเล่นซน และไม่มีความรู้สึกผิดใดๆ ที่ได้ทำอย่างนั้น ในกรณีที่พื้นบ้านของคุณไม่เหมาะกับการเปียกน้ำตลอดวัน ขอแนะนำให้วางชามใส่น้ำไว้บนขาตั้งที่มันไม่สามารถแหย่เท้าลงไปได้ และควรมีกาละมังใส่น้ำไว้เมื่อคุณพร้อมที่จะอนุญาตให้เจ้าโกลเด้นเล่นน้ำตาม สัญชาติญาณที่มีมาตั้งแต่เกิด ด้วยลักษณะนิสัยและความต้องการเช่นนี้ของโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ สุนัขพันธุ์นี้ จึงไม่เหมาะอย่างยิ่งที่จะอาศัยอยู่ในเมืองที่ไม่มีสนามหรือบ่อน้ำที่จะให้พวกมัน ออกกำลังกายได้สิ่งที่โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ต้องการ ถ้าจะถามว่าโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ต้องการอะไรจากเจ้าของบ้าง คำตอบแรกก็คือความใส่ใจ เพราะเจ้าโกลเด้นเป็นสุนัขที่ต้องการความใส่ใจเป็นพิเศษจนถึงขนาดเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต เจ้าของเลยทีเดียว แน่นอนว่าพวกมัน ต้องการที่จะออกไปวิ่งเล่นในสวนรอบๆ บ้าน แต่มันก็ต้องการให้เจ้าของออกไปเล่นกับมันด้วย และหากคุณเคยออกไปใช้ชีวิต กลางแจ้งร่วมกับมันละก็ เชื่อได้เลยว่ามันกำลัง เฝ้ารอการได้ออกไปใช้ชีวิต กลางแจ้งร่วมกันคุณอีกครั้ง การเกาคางหรือลูบหลังลูบไหล่ เป็นสิ่งที่โกลเด้นต้องการเป็นลำดับถัดมา เพราะนั่นเป็นการสื่อภาษาทางร่างกายว่าคุณรักและเอาใจใส่พวกมันอยู่เสมอ และจะยิ่งทำให้พวกมันรักและบูชาคุณมากยิ่งขึ้น การออกกำลังกายเป็นสิ่งที่โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ต้องการอย่างสม่ำเสมอ วิธีการออกกำลังที่เหมาะสมก็คือการพาเดิน การปล่อยให้วิ่ง หรือการโยนสิ่งของออกไปไกลๆ เพื่อให้ไปคาบกลับมา รวมทั้งการว่ายน้ำในกรณีที่มีแอ่งน้ำที่สะอาดและปลอดภัยด้วย (บางบ้านปล่อยให้ลงไปในสระว่ายน้ำด้วยค่ะ) อาหารที่โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ขนาดโตเต็มวัยต้องการควรเป็นอาหาร ในระดับซุปเปอร์พรีเมี่ยมโดยให้เพียงวันละ 1 ครั้งในปริมาณที่เพียงพอ และในระหว่างวันอาจให้บิสกิตเสริมได้วันละ 2 ครั้ง บริเวณสำหรับนอนเป็นอีกส่วนหนึ่งที่โกลเด้นต้องการ ผ้าปูรองนอนนุ่มๆ หาของเล่นส่วนตัวสักชิ้นสองชิ้นที่มันสามารถกัดแทะได้ เช่น กระดูกเทียม หรือลูกบอลยางวางไว้รอบตัวให้มันด้วย จะช่วยให้โกลเด้นมีที่สงบและปลอดภัยสำหรับ ช่วงเวลาที่พวกมันต้องการความเป็นส่วนตัวและต้องการพักผ่อน สิ่งสุดท้ายที่เจ้าของสามารถตอบสนองความต้องการให้แก่โกลเด้นได้ก็คือการพาเจ้า โกลเด้นไปพบสัตวแพทย์เป็นประจำเพื่อฉีดวัคซีนที่จำเป็น รวมทั้งเช็คร่างกาย ว่าปราศจากพยาธิ และโรคภัยต่างๆ นอกจากนี้ เจ้าของยังสามารถช่วยดูแลเรื่องความสะอาดภายในใบหู ดูแลเรื่องเห็บและหมัด รวมทั้งตัดเล็บให้มันอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้วิ่งและกระโดดง่ายขึ้น หากคุณสามารถดูแลในสิ่งพื้นฐานที่โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ต้องการจากคุณได้แล้ว คุณอาจประหลาดใจก็ได้ว่า เจ้าสิ่งมีชีวิตตัวนี้สามารถสร้างความรัก ความผูกพันและความประทับใจให้กับคุณได้อย่างคาดไม่ถึงทีเดียว

สายพันธ์

สายพันธ์สุนัข

	โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ golden retriever ลักษณะทุกอย่างของสุนัขพันธุ์นี้ส่อให้เห็นถึงท่าทีอันสุภาพเป็นมิตร สุนัขพันธุ์นี้จึงเป็นที่นิยมไปทั่วทุกมุมโลก
	พุดเดิ้ล สุนัขพันธุ์นี้สืบเชื้อสายมาจากพันธุ์ Water Retriever จึงมีความสามารถพิเศษในการว่ายน้ำ Poodle มี 3 ขนาด โดยมีชื่อเรียกที่แตกต่างกันออกไป		ฟเร็นช บลูด็อก ไม่มีสุนัขพันธุ์ใดในโลกนี้เหมือนเขาจะเห่าและขู่บ้าง แต่มีความเป็นมิตรชอบทำตัวเป็นเจ้าของบ้านมากกว่าเป็นผู้อารักขา
	มอลทีส มีถิ่นกำเนิดในประเทศแถบทะเลเมอร์ดิเตอริเนียน ในสมัยโบราณมักนิยมเขียนเรื่องราวของสุนัขพันธุ์นี้เนื่องจากเป็นที่นิยมเลี้ยงของผู้คนสมัยนั้น		มินิเอเจอร์ ชเนาเซอร์ กล้าหาญและเป็นมิตร...เอกลักษณ์อันโดดเด่นของ Miniature Schnauzer เขาหละ
	มินิเจอร์ พินเชอร์ มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศเยอรมันนี เมื่อหลายร้อยปีก่อน มีลักษณะคล้ายสุนัขพันธุ์ Doberman แต่มีขนาดเล็กกว่า		ยอร์คเชียเทอร์เรีย สุนัขพันธุ์นี้เป็นสัตว์เลี้ยงแฟชั่นในสมัยสมเด็จพระนางวิคตอเรียสุนัขพันธุ์นี้เกิดจากการผสมข้ามพันธุ์
	ร็อทไวเลอร์ ด้วยอกที่กว้างใหญ่ และร่างกายที่ปราศจากไขมันและมีแต่กล้ามเนื้อ ให้ความรู้สึกถึงพละกำลัง มันเป็นสุนัขที่อ่อนโยน ล่ำสัน แม้จะแลดูใหญ่โต		เยอรมันเช็พเพอด มีถิ่นกำเนิดในประเทศเยอรมัน มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "อัลเซเชี่ยน" มีบุคลิกที่เด่นชัดคือ มีการแสดงออกถึงความไม่หวาดหวั่นแต่ก็ไม่ก้าวร้าว
	ลาบราดอร์ รีทรีฟเวอร์ ปัจจุบันสุนัขพันธุ์นี้นอกจากจะใช้ในการล่าสัตว์แล้ว ยังใช้ในการตรวจค้นหายาเสพติด ระเบิด และช่วยนำทางให้กับผู้พิการทางสายตาอีกด้วย		เวสต์ไฮด์แลนด์ไวท์เทอเรียร์ สุนัขพันธุ์นี้มีขนาดเล็ก ชอบความสนุกสนาน ร่างกายมีความสมดุล ไม่หวงตัวมาก มีโครงสร้างร่างกายที่ดี แข็งแรง
	สแตฟฟอร์ดเชียร์เทอร์เรียร์ ไม่เหมาะที่จะเลี้ยงร่วมกับสุนัขพันธุ์อื่นๆ และถ้าเลี้ยงร่วมกับเพศเดียวกันก็จะเกิดการต่อสู้กัน		หลังอาน สุนัขไทยหลังอาน เป็นสุนัขที่มีถิ่นกำเนิดอยู่ทางภาคตะวันออกของประเทศไทย จึงจัดเป็นสุนัขพื้นเมืองในบริเวณดังกล่าว
	อาฟกันฮาวด์ ด้วยรูปร่างที่สูงโปร่งและลักษณะของขนที่ยาวสลวยจึงทำให้สุนัขพันธุ์นี้เป็นสุนัขที่สง่างาม ดูแล้วเป็นสุนัขที่มีความคลาสสิกในตัวมาก		อเมริกัน ค็อกเกอร์ ลักษณะท่าทางโดยทั่วไป เป็นสุนัขขนาดกลาง มีอุปนิสัยร่าเริง แจ่มใสตลอดเวลา

ข้อมูลสุนัขพันธ์ต่างๆ

	โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ golden retriever ลักษณะทุกอย่างของสุนัขพันธุ์นี้ส่อให้เห็นถึงท่าทีอันสุภาพเป็นมิตร สุนัขพันธุ์นี้จึงเป็นที่นิยมไปทั่วทุกมุมโลก
	แจ็ค รัสเซลล์ เทอร์เรีย สายพันธุ์ Terrier จะใช้ในการล่าสัตว์และติดตามเหยื่อ หลังจากที่เหยื่อโดนสุนัขในกลุ่ม Hound ไล่ต้อนมาก่อนหน้านี้แล้ว		ชเนาเซอร์ SCHNAUZER มีถิ่นกำเนิดในประเทศเยอรมัน สุนัขที่มีหนวดรุงรังแทบจะคลุมหน้าคลุม มิด มองดูราวกับเอาหน้ากากตัวละครมาสวมไว้
	ชิวาวา Chihuahau สุนัขพันธุ์นี้มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน ตั้งแต่ศตวรรษที่ 9 มีถิ่นกำเนิดในดินแดนที่เป็นประเทศเม็กซิโก		ชิห์สุ Shin Tzu Shin Tzu สันนิษฐานว่าสุนัขพันธุ์ชิห์สุมีถิ่นกำเนิดในประเทศจีน โดยใช้เป็นสัตว์เลี้ยงของพระจักรพรรดิ์
	เชา เชา เชา เชาเป็นสุนัขที่มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีน ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น มีประวัติศาสตร์สายพันธุ์มายาวนาน กว่า 2000 ปี		ซิลกี้ เทอร์เรีย มีถิ่นกำเนิดที่ประเทศออสเตรเลีย ช่วงต้นๆ "ซิลกี้ เทอเรีย" จะมีชื่อเรียกว่าซิดนี่ ซิลกี้ เทอร์เรีย เป็นการเรียกตามแหล่งกำเนิดคือเมืองซิดนี่
	เซนต์เบอร์นาร์ด เป็นสุนัขที่มีขนาดใหญ่ที่สุด น้ำหนักมากที่สุดแต่ใจดีที่สุด ตามสมญานามเรียกขานว่า สุนัขนักบุญ		ไซบีเรีย ฮัสกี SIBERIAN HUSKY สุนัขพันธุ์นี้ถูกคัดเลือกพันธุ์ขึ้นเพื่อให้ทำหน้าที่ล่าสัตว์และเฝ้ายาม แต่ต่อมาถูกพัฒนาให้มีลักษณะของสุนัขลากเลื่อน
	ดัชชุนด์ สุนัขที่อยู่ในกลุ่มฮาวด์มีรูปร่างที่กระทัดรัด ฉลาด ขี้ประจบ ลำตัวยาวดูแปลกตาจึงเป็นที่รู้จักกันในนาม "สุนัขไส้กรอก"		บาเซ็นจิ ได้สมญานามว่า "สุนัขที่ไม่เคยเห่า" เป็นสุนัขเก่าแก่พันธุ์หนึ่ง มีต้นกำเนิดแถบลุ่มแม่น้ำไนล์ในประเทศอียิปต์
	บางแก้ว สุนัขสายพันธุ์ไทย มีถิ่นกำเนิดที่บ้านบางแก้ว อำเภอบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก และเชื่อว่าเกิดจากการผสมกันระหว่างสุนัขไทยกับสุนัขจิ้งจอก		บาสเซ็ทฮาวด์ เป็นสุนัขที่มีความสามารถในการตามกลิ่น มีขาที่สั้น กระดูกขาใหญ่มาก และจัดว่าใหญ่กว่าสุนัขพันธุ์อื่นๆ มีการเคลื่อนไหวที่สุขุม แต่ไม่งุ่มง่าม
	บีเกิล BEAGLE...born to be best friend!!..ขึ้นชื่อในเรื่องของความเฉลียวฉลาด ซุกซน คล่องแคล่วว่องไว		บูลด็อก คำว่า บูล (Bull) ซึ่งหมายถึงบูลด็อก ชื่อนี้ได้มาจากการที่ชาวอังกฤษในสมัยยุคก่อนๆ ได้ฝึกสุนัขพันธุ์นี้ไว้เพื่อต่อสู้กับวัว
	บลูเทอร์เรีย เป็นนักสู้ที่อ่อนหวานโดยธรรมชาติ เป็นนักสู้ที่ใจถึง เป็นสุนัขอารักขาที่กระฉับกระเฉง รักครอบครัวและอาณาเขตของเขาโดยสัญชาติญาณ		ดัลเมเชียน เนื่องจากพบบันทึกเกี่ยวกับสุนัขพันธุ์นี้ในเมืองดัลเมเชียในยุคแรกๆ จึงมีการตั้งชื่อสุนัขพันธุ์นี้ว่าดัลเมเชียน
	บรัสเซ็ลส กริฟฟอน Brussels Griffon เป็นสุนัขที่มีขนาดเล็กมี 2 ชนิด คือชนิดขนยาวและขนสั้น ชนิดขนสั้นเกิดจากการผสมพันธุ์ข้ามพันธุ์สุนัขพันธุ์ปั๊ก		ปอมเมอเรเนียน ปอมเมอเรเนียนเป็นสุนัขพันธุ์เล็ก มีขนนุ่มปุกปุย มีหัวเป็นรูปลิ่ม หูตั้งชี้ขึ้น บรรพบุรุษปอมเมอเรนียนย้อนกลับไปถึงยุคก่อนคริสตกาล
	ปักกิ่ง พันธุ์ปักกิ่งเกิดขึ้นมานานแล้วเป็นเวลาหนึ่งหรือสองพันปีขึ้นไป ที่เห็นอยู่ในปัจจุบันนั้นจะคล้ายคลึงกับสุนัขขนาดเล็กของจีนยุตโบราณ		ปั๊ก มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีนเป็นสุนัขที่เก่าแก่ที่สุดพันธุ์หนึ่ง มีกำเนิดตั้งแต่ 400 ปีก่อนคริสตกาลในสมัยโบราณนิยมเลี้ยงไว้ในวัดจีน
1

วิธีเลือกปอม

Pomeranian

ประวัติ ที่มาของ Pomeranian

        ส่วนใหญ่เมื่อใครๆพูกถึง pomeranian หรือ pom pom เพื่อนคงก็คงจะนึกถึงน้องหมาตัวเล็กๆ กลมๆ ขนฟูๆ วิ่งมาทีหยั่งกะลูกกลมๆ กลิ้งไปมา ช่ายไหมละค่ะ ว่าแต่เพื่อนๆรู้กันหรือเปล่าค่ะว่าน้องหมา pom เนี่ย มีความเป็นมาอย่างไร วันนี้บีจะแนะนำความเป็นมาของน้อง pom ที่น่ารักกันนะค่ะ

Pomeranian เป็นสุนัขในกลุ่ม Toy ซึ่งมีขนาดที่เล็กกระทัดรัด พาไปเที่ยวด้วยได้สบายๆเลยค่ะ มีขนที่ฟูๆปุกปุย มีหูเล็กตั้งอยู่บนหัว ทำให้ดูน่ารักและน่าเอ็นดูในหมู่คนรักสุนัขทั้งหลาย และ เพราะเค้าตัวเล็กบวกกับความน่ารักของเค้า ก็ทำให้ใครหลายๆหลงไหลในเสน่ห์ของ Pom จนทำให้เราเลิกที่จะเลี้ยงสุนัขพันธุ์ Pom ไม่ได้เชียวหละค่ะ..

        เมื่อย้อนเวลากลับไปเมื่อช่วงก่อนคริสตการได้มีการค้นพบภาพวาดของสุนัข ที่ดูแล้วคล้ายสุนัข Pom อยู่บนหินและรูปหล่อสัมฤทธิ์ที่โลงพศของอียิปต์ นอกจากนั้นยังได้มีการค้นพบ กระดูกสุนัขที่คล้าย Pom เช่นกันในอุโมงค์ที่บรรจุศพโบราณของชาวอียิปต์ ซึ่งก็เป็นการคาดเดาว่าสุนั้นพวนนั้นอาจจะเป็นบรรพบุรุษของ Pomeranian นั้นเองค่ะ แต่นั้นก็เป็นแค่การคาดเดาเท่านั้นค่ะ เพราะว่า บางตำราได้มีการบอกเอาไว้ว่าบรรพบุรุษของ Pom เคยเป็นสุนัขที่มีขนาดใหญ่มีน้ำหนักถึง 20-30 ปอนด์และใช้ในการลากเลื่อน หรือเฝ้าฝูงสัตว์ในแถบ Iceland กะ Lapland ค่ะ..

        Pomeranian ได้ถูกพัฒนาให้มีขนาดเล็กลงที่เมือง Pomeranian ในประเทศ Germany ตั้งอยู่ในแถบยุโรปเหนือแถบทะเลบอลติก เป็นดินแดนที่ใหญ่จากตะวันตกของเกาะเการูเกน จนถึงแม่น้ำวิทูลา และที่แห่งนั้นคนนิยมที่จะเลี้ยงสุนัขเพื่อให้เป็นสุนัขอารักขา และน้อง Pom ของเราก็ได้กำเนิดจากสุนัข spitz บางก็เชื่อว่าสุนัข Pom ได้พัฒนามาจากสุนัขพันธุ์ ชามอยด์ แต่ก็ยังมีคนอีกกลุ่มเชื่อว่า Pom พัฒนามาจากสุนัขป่า และถูกนำมาฝึกให้เป็นสุนัขเฝ้าแกะ อย่างที่ว่าไว้แล้วว่า บรรพบุศของ Pom มีขนาดใหญ่มีน้ำหนักถึง 20-30 ปอนด์ ค่ะ ยังไม่พอค่ะก็ยังมีอีกกลุ่มที่เชื่อว่า Pom มาจาก Greek โดยอ้างจากภาพวาดที่มีอายุราวๆ 400 ปีก่อนคริสตกาล จะว่าไปก็ 2500 ปีได้อะค่ะ..

        เมื่อประมาณปี ค.ศ.1800 สมเด็จพระราชินี วิคตอเรีย ทรงมีความชื่นชอบในสุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนและส่งสุนัขของพระองค์ลงประกวด ทำให้เกิดความนิยมเลี้ยงปอมเมอเรเนียนกันอย่างแพร่หลายในประเทศอังกฤษ และเพราะความที่พระองค์โปรดปรานสุนัขที่มีขนาดเล็ก ผู้เพาะพันธุ์หลายคนเริ่มที่จะคัดสุนัขที่มีขนาดเล็ก ปัจจุบันปอมฯ ที่เราเห็นอยู่มีขนาดที่เล็กลงจากปอมฯ ที่เป็นต้นตำรับ 4-5 ปอนด์ เท่านั้นค่ะ Pom ตัวโปรดที่สุดของพระองค์มีชื่อว่า Turi (ทูริ)...เจ้า ทูริ นี้เป็นตัวที่ได้ขึ้นไปนอนเฝ้าพระนางควีน Victoria ยามที่เธอป่วยและเป็นตัวที่อยู่ข้างๆพระนางตอนที่พระนางได้สิ้นชีวิตลงด้วยค่ะ

โรคประจำตัว Pomeranian

    4โรคประจำที่พบบ่อยในปอมเมอเรเนียน  (Pomeranian) 

        

   สุนัขแต่ละพันธุ์มีโรคประจำที่แตกต่างกันออกไป เช่น พันธุ์โกลเด้น ก็มีปัญหาโรคข้อสะโพกเสื่อม คอกเกอร์ สเปเนียล ก็ พบปัญหา เรื่องโรคหูอักเสบ พูเดิ้ล ก็มีปัญหา โรคหัวใจโต ดัลเมเชี่ยน ก็เจอโรคหูหนวก ดัชชุน ก็มีปัญหา โรคหมอนรองกระดูก ฯลฯ ปอมเมอเรเนียน ก็มีปัญหาเหมือนกัน โดยมี 4 โรค ที่ปอมเมอเรเนียนพึงสังวรไว้ คือ

         1. โรคลูกสะบ้าเคลื่อน โรคนี้พบได้บ่อยสุด คือสุนัขปอมเมอเรเนียน มีอากรเจ็บเข่าจนต้องยกขาไม่ลง ถ้าไม่เป็นมาก ก็รักษาด้วยการกินยา แต่ถ้าเป็นมากต้องพึ่งหมอผ่าตัด

วิธีป้องกัน
 - อย่าปล่อยให้เจ้าปอมของเราอ้วนเกินไป
 - อย่าปล่อยให้เจ้าปอมเมอเรเนียนโดดลงจากที่สูง
 - ไม่ควรปล่อยให้ สุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนที่มีปัญหาลูกสะบ้าขยายพันธุ์
 - อย่าเลี้ยงสุนัขปอมเมอเรเนียนในพื้นลื่นๆ เช่น พื้นหินขัด, หินอ่อน หรือแกรนิต

          2. โรคหลอดลมตีบ เป็นอีกโรคมักพบบ่อยๆในปอมเมอเรเนียน อาการที่พบ คือ ไอแห้งๆ เสียงดังมาก ซึ่งพบบ่อยเวลาที่ตื่นเต้นหรืออากาศเย็น

วิธีป้องกัน
อย่าปล่อยให้ศสุนัขปอมเมอเรเนียนอ้วนเกินไป พยายามอย่าให้ปอมเมอเรเนียนออกกำลังกายมากในวันที่ ๆ อากาศร้อนและชื้นเกินไป
ใช้สายจูงชนิดสายรัดอก แทนที่จะใช้สายจูงกับปลอกคอหรือโซ่คอ

           3. ปัญหาโรคขนร่วง ปัญหาโรคขนร่วงที่พยบ่อยในปอมเมอเรเนียน ก็คือโรค Black Skin หรือ BSD ซึ่งทำให้ผิวหนังไม่มีขนและมีจี้ดำ เกิดจากหลายสาเหตุรวมกัน เช่น �โรคไทรอยด์ต่ำ,ZEMA, ไรขี้เรื้อนและเชื้อรา เรียกว่ามีหลายสาเหตุด้วยกัน

วิธีป้องกัน
ควรรีบพาสุนัขที่มีปัญหาโรคผิวแห้งไปพบสัตว์แพทย์ เพื่อรีบแก้ปัญหาโดยเร็ว

           4. โรคหนังตาม้วนเข้า โรคนี้สามารถพบในสุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียน แต่ไม่พบบ่อยเหมือนสุนัขพันธุ์เชาว์-เชาว์ หรือชาร์ไป่

วิธีแก้ไข
ผ่าตัดแก้ไขหนังตาม้วนเข้า

จากหนังสือสือรักสัตว์เลี้ยง

การดูแลขนของ ปอมเมอเรเนียน ต้องได้รับการแปรงขนทุกวันหรืออาทิตย์ละสองครั้ง ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อที่จะให้ขนที่หนาและสวยไม่พันกัน ขนของ ปอมเมอเรเนียน ต้องการการเล็มบ้างแค่ครั้งคราว ส่วนการดูแลหูและเล็บเป็นประจำเป็นสิ่งที่แนะนำรวมกับการอาบน้ำ อย่างไรก็ตาม ไม่ควรอาบน้ำให้ ปอมเมอเรเนียน บ่อยมากจนเกินไป เพราะการอาบน้ำบ่อยจะทำให้หนังและขนเแห้งจนเกินไป เนื่องจากน้ำมันที่จำเป็นถูกล้างออกไปหมด



          นอก จากการดูแลขนแล้ว สิ่งที่สำคัญที่มากที่สุดสำหรับ สุนัข ปอมเมอเรเนียน คือการได้รับการดูแลสุขภาพปากและฟันเป็นอย่างดี เนื่องจาก ปอมเมอเรเนียน ง่ายต่อการสูญเสียฟันอันเนื่องมาจากปัญหาฟันผุ หรือสุขภาพเหงือกไม่ดี จึงต้องมั่นทำความสะอาดฟันให้เป็นประจำ และควรให้อาหารชนิดแห้งเพื่อลดปัญหาสุขภาพปากและฟัน




โรคและวิธีป้องกัน

          สุนัข แต่ละพันธุ์มีโรคประจำที่แตกต่างกันออกไป เช่น สุนัข พันธุ์โกลเด้น ก็มีปัญหาโรคข้อสะโพกเสื่อม สุนัข พันธุ์คอกเกอร์ สเปเนียล ก็พบปัญหาเรื่องโรคหูอักเสบ สุนัข พันธุ์พุดเดิ้ลก็มีปัญหาโรคหัวใจโต สุนัข พันธุ์ดัลเมเชี่ยนก็เจอโรคหูหนวก สุนัข พันธุ์ดัชชุน ก็มีปัญหาโรคหมอนรองกระดูก ฯลฯ ปอมเมอเรเนียน ก็มีปัญหาเหมือนกัน โดยมี 4 โรคที่ ปอมเมอเรเนียน พึงสังวรไว้ คือ



          1. โรคลูกสะบ้าเคลื่อน โรคนี้พบได้บ่อยสุด คือ มีอาการเจ็บเข่าจนต้องยกขาไม่ลง ถ้าไม่เป็นมาก ก็รักษาด้วยการกินยา แต่ถ้าเป็นมากต้องพึ่งหมอผ่าตัด  อย่างไรก็ดี โรคนี้ป้องกันได้โดยอย่าปล่อยให้ ปอมเมอเรเนียน ของเราอ้วนเกินไป และคอยดูแลไม่ให้เขาหล่นหรือโดดลงจากที่สูง ส่วนสถานที่ที่เลี้ยงนั้นไม่ควรเป็นพื้นลื่นจำพวกกระเบื้อง พื้นหินขัด,หินอ่อน หรือแกรนิต ที่สำคัญไม่ควรปล่อยให้ ปอมเมอเรเนียน ที่มีปัญหาลูกสะบ้าขยายพันธุ์



          2. โรคหลอดลมตับ เป็น อีกโรคมักพบบ่อยๆ ใน ปอมเมอเรเนียน อาการที่พบ คือ ไอแห้งๆ เสียงดังมาก ซึ่งพบบ่อยเวลาที่ตื่นเต้นหรืออากาศเย็น ดังนั้น จึงอย่าปล่อยให้มันอ้วนเกินไป และพยายามอย่าให้เขาอยู่ในที่ที่อากาศร้อนและชื้นเกินไป และที่สำคัญเวลาจูงเดินเล่นควรใช้สายจูงชนิดสายรัดอก แทนสายจูงกับปลอกคอหรือโซ่คอ



          3. ขนร่วง ปัญหาโรคขนร่วงที่พยบ่อยใน ปอมเมอเรเนียน ก็คือโรค Black Skin หรือ BSD ซึ่งทำให้ผิวหนังไม่มีขนและมีจี้ดำ เกิดจากหลายสาเหตุรวมกัน เช่น โรคไทรอยด์ต่ำ,ZEMA,ไรขี้เรื้อนและเชื้อรา ซึ่งวิธีแก้ไข คือ ควรรีบพา สุนัข ที่มีปัญหาโรคผิวแห้งไปพบสัตว์แพทย์โดยเร็ว



          4. โรคหนังตาม้วนเข้า โรคนี้สามารถพบใน สุนัข ปอมเมอเรเนียน แต่ไม่พบบ่อยเหมือน สุนัข พันธุ์เชาว์-เชาว์ หรือชาร์ไป ซึ่งวิธีแก้ไขคือต้องทำการผ่าตัดโดยสัตวแพทย์


ที่มา http://ilovepom.blogspot.com/2012/04/blog-post.html

ชวนชมปอม แคนแนล ในเครือกวางทอง มีลูกปอมสายเลือดดี คุณภาพดี แบ่งจำหน่าย

ชวนชมปอม แคนแนล ในเครือกวางทอง มีลูกปอมสายเลือดดี คุณภาพดี แบ่งจำหน่าย

น้องปอมหน้าหมี

 

  มาๆ มารู้จัก เจ้าสุนัขตัวนี้ ปอมเมอเรเนียน
ตัวเล็ก เห่าเก่ง และสวยงาม

 

ลักษณะทั่วไป

     สุนัขปอมเมอเรเนียนหรือเรียกสั้นๆ ว่า น้องปอมอยู่ในกลุ่ม Toy Group มีขนาดกระทัดรัด หลังสั้น ขนชั้นล่างอ่อนนุ่ม แน่นทึบ ขนชั้นนอก ยาว ฟู มีมาก ค่อนข้างหยาบ ตำแหน่งโคนหางสูง ขนหางแน่น เป็นพวง หางวางราบบนหลัง ปอมส่วนใหญ่ ท่าทางตื่นตัว ร่าเริง อยากรู้อยากเห็น แสดงความฉลาดให้เห็นได้เสมอ มีย่างก้าวที่คล่องแคล่ว สง่างาม และมั่นคง

ความเป็นมา

     บรรพบุรุษของน้องปอมย้อนกลับไปถึงยุคก่อนคริสตกาล พบภาพวาดในแผ่นหินและรูปหล่อสัมฤทธิ์ตามโลงศพที่พบในอียิปต์ พบโครงกระดูกสุนัขพันธุ์เล็กคล้ายพันธุ์ปอมเมอเรเนียน ในอุโมงค์ที่บรรจุศพสมัยโบราณของชาวอียิปต์
เชื่อกันว่า ปอมเมอเรเนียนได้รับการพัฒนาให้เป็นน้องปอมในปัจจุบัน ครั้งแรกที่เมืองปอมเมอเรเนีย ประเทศเยอรมัน ตั้งอยู่ในยุโดรเหนือแถบทะเลบอลติก ดินแดนกว้างใหญ่จากตะวันตกของเกาะรูเกนถึงแม่น้ำวิทูลา ที่แห่งนี้มีการเลี้ยงสุนัขอย่างแพร่หลาย ทั้งเพื่อให้เป็นสัตว์และเพื่อให้เป็นสุนัขอารักขา ปอมเมอเรเนียนมีต้นกำเนิดจากพันธุ์สปิทซ์ในสมัยโบราณ บางคนเชื่อว่าสุนัขปอมเมอเรเนียนพัฒนาจากสุนัขพันธุ์ซามอยด์

     ซึ่งมีต้นกำเนิดอยู่ที่ตอนเหนือของประเทศรัสเซียแถบไซบีเรีย บางคนเชื่อว่าพัฒนามาจากสุนัขป่า ซึ่งอาศัยอยู่ตามถ้ำในประเทศเยอรมัน และถูกนำมาใช้เป็นสุนัขเลี้ยงแกะในทวีปยุโรปตอนกลางและตอนล่าง นำมาพัฒนาในยุโรปเพื่อช่วยในการเลี้ยงแกะ ซึ่งบรรพบุรุษของปอมฯ น่าจะมีน้ำหนักมากถึง 30 ปอนด์ บางคนเชื่อว่าสุนัขปอมฯ มีต้นกำเนิดมาจากประเทศกรีซ โดยอ้างหลักฐานจากภาพวาดสมัยโบราณหลายภาพที่มีอายุ 400 ปีก่อนคริสตกาล หรือเกือบประมาณ 2500 ปีมาแล้ว มีภาพของสุนัขขนาดเล็กที่มีรูปร่างลักษณะเหมือนสุนัขปอมฯ ในปัจจุบัน คือ Stop ที่เด่นชัด ช่วงปากแหลม หูสั้น ลักษณะการเดินและการแสดงออกเหมือนกับที่พบได้ในปัจจุบันทุกประการ ยกเว้นแต่ตำแหน่งของหางที่อยู่ต่ำเกินไปเท่านั้น

      แสดงว่าสุนัขพันธุ์ปอมนี้มีขนาดเล็กมากตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว ไม่ใช่เพิ่งพัฒนาให้มีขนาดเล็กลงเมื่อ 40-50 ปีที่ผ่านมาตามที่มีคนในประเทศอังกฤษอ้างเสมอ ประมาณปี 1800 สมเด็จพระราชินีวิคตอเรีย ทรงมีความชื่นชอบในสุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนและส่งสุนัขของพระองค์ลงประกวด ทำให้เกิดความนิยมปอมเมอเรเนียนอย่างแพร่หลายในประเทศอังกฤษ และเพราะความที่พระองค์โปรดปรานสุนัขที่มีขนาดเล็ก

     ผู้เพาะพันธุ์หลายคนเริ่มที่จะคัดสุนัขที่มีขนาดเล็ก ปัจจุบันปอมฯ ที่เราเห็นอยู่มีขนาดที่เล็กลงจากปอมฯ ที่เป็นต้นตำรับ 4-5 ปอนด์ ความฉลาดและความสามารถของปอมฯ ทำให้สุนัขพันธุ์นี้เป็นพระเอกในคณะละครสัตว์อย่างต่อเนื่อง ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในเยอรมัน นิยมเลี้ยงกันเป็นฝูง บางแห่งทำเป็นสุนัขลากเลื่อนก็มี ปอมฯ เข้าสู่อังกฤษช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 และได้รับความนิยมอย่างสูง เช่น มีการตั้งชมรมคือ English Pomeranian Club ในปี 1891 ภายหลังสมเด็จพระราชินีวิคตอเรียทรงออกงานพร้อมสุนัขพันธุ์นี้บ่อยครั้ง ทำให้สุนัขพันธุ์นี้ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางและรวดเร็ว ส่วนในประเทศอเมริกามีการปรากฎตัวครั้งแรกของปอมฯ ที่งานกระกวดสุนัขแห่งหนึ่งประมาณปี 1892 ไม่กี่ปีหลังจากนั้นมีการสั่งนำเข้าอีกเกือบ 200 ตัว มาตรฐานของปอมฯ โดยทั่วไป รูปรางจะเหมือนสุนัขจิ้งจอก มีขนาดกลาง ตาเป็นวงรีสีดำ หูเล็กตั้งตรง ลำตัวสั้นขนาดกระทัดรัด หางเป็นพวงแผ่อยู่บนส่วนหลัง

ลักษณะนิสัย

     น้องปอมส่วนใหญ่มีการแสดงออกถึงความเฉลียวฉลาด ร่าเริงและตื่นตัวอยู่เสมอ ซื่อสัตย์ รักเจ้าของ ขี้ประจบ แต่เป็นสุนัขค่อนข้างตกใจง่าย เห่ามาก ยิ่งตัวเล็กยิ่งเห่าเก่ง


อ่านต่อ : http://www.dogilike.com/breeds/view.php?id=22#ixzz2ANq2R6Hv

สวัสดีครับวันนี้มา Update เมนูอาหารใหม่ๆกันสำหรับในค่ำคืนนี้เราได้คัดสรรสูตรเด็ดเมนูอร่อยมานำเสนอกันอีกเช่นเคยในวันนี้ก็จะเป็นเมนูอาหาร สูตรอาหาร สูตรปีกไก่ทอด ซึ่งสูตรนี้จะหมักด้วยบรั่นดีและนำมาทอดกรอบ รับรองอร่อยสุดๆ สามารถทำเป็นอาหารทานเล่น ของว่าง กับแกล้มหรือจะรับประทานร่วมกับข้าวเหนียว หรือข้าวสวยก็ย่อมได้ เราไปดูวิธีทำส่วนผสมและเครื่องปรุงรสกันเลย

ส่วนผสมและวัตถุดิบ สูตรอาหาร สูตรปีกไก่ทอด

1. แป้งทอดกรอบ 1 ช้อนโต๊ะ
2. ปีกไก่ 500 กรัม
3. น้ำมันสำหรับทอด 1 ถ้วย
4. เกลือป่น 1 ช้อนชา
5. บรั่นดีเมอริเดียน 2 ช้อนโต๊ะ
6. ซีอิ้วขาว 1 ช้อนชา
7. น้ำพริกแกงเผ็ด 1 ช้อนชา
8. นมข้นจืด 2 ช้อนโต๊ะ

ขั้นตอนและวิธีทำ สูตรอาหาร สูตรปีกไก่ทอด

1. ลำดับแรกหรือก่อนอื่นให้นำปีกไก่มาล้างน้ำเปล่าให้สะอาด แล้วหาภาชนะมาใส่เพื่อนำมาหมักกับเครื่องปรุงต่างๆ โดยใส่ส่วนผสมทั้งหมดคลุกเคล้าให้เข้ากัน แล้วหมักทิ้งไว้ซักประมาณ 1 - 2 ชั่วโมง
2. ลำดับต่อไปให้เตรียมตั้งกระทะ ใส่น้ำมันสำหรับทอดลงไป ใช้ไฟปานกลางรอซักครู่จนน้ำมันเริ่มร้อน ค่อยนำปีกไก่ที่หมักไว้ในขั้นตอนแรกลงไปทอด โดยทอดแต่ละด้านให้กรอบพอเหลืองๆ เมื่อได้ที่แล้วก็ยกขึ้นได้เลย
3. จากนั้นก็ให้ตักขึ้นมาวางบนกระดาษซับน้ำมัน แล้วเตรียรมจัดใส่จาน พร้อมรับประทานกันเลย

ใครที่ชอบรับประทานประเภทของทอด ต้องถูกใจแน่ๆกับเมนูนี้ สูตรอาหาร สูตรปีกไก่ทอด วิธีและขั้นตอนไม่น่าจะยากเกินไป ลองทดสอบทำกันดู สำหรับรสชาติของไก่ทอดเข้มข้นกรอบนอกนุ่มใน อร่อยแบบสุดๆ ยิ่งรับประทานตอนร้อนๆนะอร่อยมากขอบอก

เรื่องสั้นสอนใจ”ชายขายผัก”

 ชายขายผักคนหนึ่ง ทุกวันเขาจะถอนผักในไร่ล้างแล้วจัดใสตระกร้าหาบไปเร่ ขายตามบ้าน โดยเขาจะหาบไปตามเส้นทางเดิม คนที่ซื้อล้วนเป็นขาประจำ ในจำนวนขาประจำมีบ้านเศรษฐีรวมอยู่ด้วย ทุกวันคนในบ้านเศรษฐีมักจะซื้อผักกับเขา เศรษฐีและภริยาแอบสังเกตเห็นว่าคนขายผักลักษณะท่าทาง เป็นคนซื่อ จึงคิดจะยกลูกสาวให้วันหนึ่งคุณนายได้ถามคนขายผักว่า “ที่บ้านนอกจากเธอแล้วยังมีใครอีกบ้าง? ” “ผมกำพร้าพ่อแม่ ไม่มีพี่น้องอยู่กับคุณอาตงแต่เด็กจนโตครับ” “เธอยินดีที่จะเป็นลูกเขยบ้านฉันมั๊ย?” คุณนายถามตรงๆ คนขายผักถูกคุณนายถามอย่างกะทันหันถึงกับนิ่งอึ้ง ในใจคิดว่าตนเป็นลูกกำพร้ายากจน หาบผักขายไปวันๆ ไหนเลยเศรษฐีจะเอาตนเป็นลูกเขยหรือว่าฟังผิดไป ดังนั้นจึงไม่ได้ตอบคำถามของคุณนาย ฝ่ายคุณนายคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญในชีวิต เขาคงต้องกลับไปคิดไตร่ตรองอีกที การไม่ตอบถือเป็นเรื่องปกติ ฉะนั้นจึงไม่ได้ถามซ้ำอีก แต่คนขายผักยังคงคิดถึงคำถามของคุณนายตลอดเวลา เมื่อกลับถึงบ้าน จึงบอกอาเขาถึงคำถามของคุณนาย อาเขยกล่าวว่า “หลานเอ๋ย เขาเป็นคนรวย แกเป็นคนจนไม่คู่ควรกัน ใครเขาจะเอาแกเป็นลูกเขย เขาคงพูดเล่นกับแกมากกว่า อย่าไปคิดมากเลย” คนขายผักรู้สึกคำพูดของคุณอามีเหตุผล จึงไม่กล้าเพ้อฝัน ทุกวันยังคงหาบผักไปเร่ขายตามปกติ
        วันหนึ่ง เขาหาบผักมาถึงหน้าบ้านเศรษฐี คุณนายถามอย่างจริงจังว่า “วันก่อนฉันถามเธอว่าเธอยินดีจะเป็นลูกเขยบ้านฉันไหม คิดไตร่ตรองแล้วเป็นยังไง ทำไมไม่เห็นมาบอก” คนขายผักได้ฟังรู้ว่าคุณนายพูดจริงไม่ได้พูดเล่นจึงบ อกคุณนายถึงคำพูดของอาเขา คุณนายกล่าวว่า “เรื่องแต่งงานจะพูดเล่นได้อย่างไร เมื่อกลับไปบ้านปรึกษากับอาแล้วอย่าลืมมาให้คำตอบด้วยนะ”
        วันต่อมา สองอาหลานได้มาบ้านเศรษฐี อาเขาถามว่า “หลานผมว่าคุณนายจะให้เขาเป็นลูกเขย เป็นความจริงหรือเปล่าครับ” “เป็นความจริง เราทั้งสองอายุมากแล้วมีแต่ลูกสาวสามคนไม่มีลูกชาย หลานคุณเป็นคนซื่อ เราจึงคิดจะยกลูกสาวคนโตให้เขา” เศรษฐีกล่าวอย่างจริงใจ “แต่บ้านเรายากจนไม่มีสินสอดจะให้ทำยังไง” “เรื่องนี้ไม่ต้องกังวล เราต้องการลูกเขยไม่ใช่สินสอด” แล้วพิธีแต่งงานก็ดำเนินไปอย่างเรียบร้อย คนขายผักได้ทั้งภรรยาแสนสวยและทรัพย์สินก้อนโตที่ติด มากับเจ้าสาว ทำให้เจ้าหนุ่มดีใจมาก
        หลังจากแต่งงาน เนื่องจากความเป็นอยู่ไม่ขาดแคลนและมีพ่อตาแม่ยายคอย ให้ความช่วยเหลือแนะนำ คนขายผักจึงไม่ต้องหาบผักเร่ขายอีก สามีภรรยาต่างรักใคร่กันมาก วันเวลาแห่งความสุขผ่านไปได้เพียง 3 ปีก็เกิดเหตุไม่คาดฝันภรรยาเกิดล้มป่วยและเสียชีวิตล ง คนขายผักเศร้าโศกเสียใจมาก เศรษฐีก็เสียใจมากเช่นกัน เจ้าลูกเขยตั้งแต่เมียตายก็เอาแต่ร้องไห้โศกเศร้า เศรษฐีเห็นก็รู้สึกลูกเขยรักลูกสาวจริง
        วันหนึ่งเศรษฐีกล่าวกับภรรยาว่า ถ้าเขาแต่งงานใหม่กับคนอื่น เราทั้งสองก็จะขาดที่พึ่ง บัดนี้ลูกสาวคนที่สองก็โตเป็นสาวแล้ว ให้แต่งกับเขาเลยดีไหม ฝ่ายภรรยาเห็นด้วยเช่นกัน แต่ยังเกรงลูกสาวจะไม่ตกลงจึงเรียกลูกสาวมาถาม ซึ่งเธอก็ยินดี แล้วเรียกลูกเขยมาถาม ลูกเขยไม่อาจขัดความหวังดีของพ่อตาแม่ยายก็ตกลงคนขาย ผักแต่งกับลูกสาวคนที่สองของเศรษฐีได้เพียง 3 ปี ภรรยาคนใหม่ก็ป่วยตายอย่างกะทันหัน ทุกคนในบ้านต่างเศร้าโศกเสียใจ ที่โศกเศร้าที่สุดก็คือลูกเขย บุตรสาวคนโตและคนที่สองต่างแต่งงานได้เพียง 3 ปี ก็ตายเหมือนๆ กันอะไรเช่นนี้ หรือว่าชะตาชีวิตลิขิต เศรษฐีเห็นลูกเขยเศร้าโศกมากรู้สึกเห็นใจ จึงปรึกษาภรรยาว่าลูกคนเล็กโตเป็นสาวแล้วให้แต่งกับล ูกเขยแล้วกัน ภรรยาก็เห็นด้วย เศรษฐีจึงเรียกลูกสาวและลูกเขยมาถาม ซึ่งทั้งคู่ต่างยินดีที่จะแต่งงานกัน แต่งงานกันได้ 3 ปี ลูกสาวคนเล็กก็ถึงแก่กรรมอย่างไร้สาเหตุ
        ในวันที่เศรษฐีและลูกเขยกำลังจัดการเรื่องงานศพอยู่ข ณะนั้นมีพระรูปหนึ่งมาบิณฑบาต คุณนายกำลังกลุ้มใจก็กล่าวว่า “เคราะห์ร้ายอย่างนี้ใส่บาตรไร้ประโยชน์ เศรษฐีปลอบใจภรรยาว่า “ลูกสาว 3 คนตายหมดเหลือแต่เราสองตายาย คงเป็นกรรมเก่า นิมนต์อาจารย์ไปนั่งรอที่ห้องรับแขกก่อน ฉันจะไปซื้อกับข้าวมาทำอาหารเจถวายก็เป็นกุศลอย่างหนึ่ง” ท่านเศรษฐีออกไปครู่หนึ่ง คุณนายเนื่องจากร้องไห้จนเหนื่อยอ่อนจึงหลับไป ในความฝันได้ยินพระที่มาบิณฑบาตกล่าวกับนางว่า “ในอดีตชาติสามีของโยมเป็นคนแจวเรือโดยสารข้ามฟาก ส่วนลูกเขยของโยมเป็นพ่อค้าใหญ่ ครั้งหนึ่งเขานำเครื่องเพชรจำนวนมากจะไปเมืองหลวง โดยได้ว่าจ้างเรือสามีโยมข้ามฟาก คาดไม่ถึงว่าสามีโยมเห็นทรัพย์เกิดความโลภ พอเรือไปถึงกลางแม่น้ำก็ผลักเขาลงแม่น้ำจมน้ำตาย แล้วยึดเอาทรัพย์สินของเขาไป ลูกสาว 3 คนของโยมตอนนั้นเป็นผู้โดยสารที่ร่วมมาในเรือลำเดียว กัน สามีของโยมเกรงว่าพวกเขาอาจไปเปิดเผยความลับ จึงปิดปากพวกเขาด้วยเงินคนละ 30 ตำลึง ครั้นสามีของโยมตายแล้ว วิญญาณตกสู่ยมโลก ยมบาลโมโหที่เขาฆ่าคนชิงทรัพย์อย่างเลือดเย็น จึงตัดสินให้เขาตกนรกชั้นที่ 18 เสวยทุกข์ เมื่อครบกำหนดโทษก็ให้เกิดเป็นควายอีก 10 ชาติ จนมาถึงชาตินี้จึงได้มาเกิดเป็นคนอีกครั้ง สามีของโยมทรัพย์สมบัติในปัจจุบันล้วนเป็นของลูกเขยโ ยมทั้งสิ้น ลูกสาว 3 คนของโยมก็คือผู้โดยสาร 3 คนนั่นในอดีตชาติ เพราะว่ามีความโลภ ยมบาลจึงปรับให้พวกเขาเป็นภรรยาของเขาคนละ 3 ปี กฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ ทำไมยังต้องเสียใจอีก”
        คุณนายตื่นขึ้นมา มองดูรอบๆ เมื่อครู่นี้ยังเห็นพระนั่งอยู่ในห้องรับแขก แต่บัดนี้ไม่เห็นแล้ว ครู่ต่อมา เศรษฐีหิ้วตระกร้าผักกลับมา คุณนายจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดกับสามี
เศรษฐีฟังจนขนลุกขนชัน แม้ว่าไม่มีหลักฐานพิสูจน์ แต่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมา จะไม่เชื่อเลยก็คงไม่ได้ จึงได้ยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้กับลูกเขย แล้วออกบวชบำเพ็ญธรรม แสวงหาความหลุดพ้นจากเวียนว่ายตายเกิด

ชิวาว่า น่ารักๆ ^_^

น่าร๊ากน๊คร่า ^^